„Szkice z piekła uczciwych” są podzielone na cztery rozdziały, a każdy opowiada o losach innego bohatera. Pierwszy - „Wielki błąd życia” opowiada o staruszku, który zawsze pomagał innym, lecz nigdy nie miał z tego korzyści. Jego życiową pasję i inwestycją była księgarnia w której sprzedawał także obrazy. Pewnego dnia zjawia się u niego chłopiec który zostawia w księgarni broszury. Kilka dni później staruszka zgarnia na komisariat milicja, a sklep zostaje opieczętowany. Przed pójściem do szpitala, Trentowski trafia jeszcze do starego znajomego, dyrektora Szarejko. Chciał zadać mu bardzo ważne pytanie, jakie w końcu zadajemy sobie i my sami: „Komu i na potrzebne było życie takie jak moje?” Kolejny rozdział, to opowieść o Lewandowskim, dyrektorze fabryki, którego w wyniesiono na taczkach w wyniku buntu. Lewandowski zadaje sobie pytanie: Dlaczego? Przecież zawsze robił dla ludzi wszystko, aby tylko było im dobrze. A oni tak mu się odwdzięczają… Rodzina ma mu za złe, że przyniósł wstyd. On sam czuje w sobie hańbę. Dlaczego nie wyszedł robotnikom naprzeciw? Nie wyszedł z godnością? Nie wie. Lecz po kilku dniach, robotnicy przychodzą i proszą, aby wrócił. On po pewnym namyśle zgadza się, lecz pod jednym warunkiem - ma wrócić do fabryki tak, jak stamtąd wyjechał - na taczkach. Wszyscy obserwują tę scenę z mieszanymi uczuciami. Rozdział trzeci to przemowa zabójcy Feliksa Bigla wobec sędziów. Bigiel wspomina lata przyjaźni i dokonania Bigla. Feliks prowadził audycję radiową, napisał książkę, był sławnym i poważanym człowiekiem. Oskarżony zarzuca mu jednak jedno - że Bigiel widział i słyszał w górę. Co to znaczy, Bigiel wiedział doskonale, dlatego unikał oskarżonego, jak ognia. Musiał jednak przyjść czas ich spotkania, mieszkali przecież w tym samym mieście. Spotkanie to, skończyło się śmiercią jednego z nich. Ale czy na pewno? Oskarżony twierdzi, że Bigiel - wciąż żyje. Czwarty rozdział to opowiadanie o pisarzu Judyckim, który właśnie został laureatem nagrody literackiej, już trzeciej w swoim życiu. Rodzina zorganizowała z tego powodu małe przyjęcie, lecz przerwała je wizyta młodego wielbiciela Judyckiego - Pietkiewicza. Opowiedział on pisarzowi o swym przyjacielu, który zniknął niedawno. Należał on do podziemnej organizacji a sam Pietkiewicz do ZMP. Opowiadając to Judyckiemu - mimowolnie zdradził przyjaciela, którego tak cenił. [www.lubimyczytac.pl].